Czym zajmuje się psycholog?
Tytuł psychologa otrzymuje się po pięcioletnich studiach magisterskich. Można tam uzyskać specjalizację np. kliniczną, dzięki czemu ma się uprawnienia do przeprowadzania diagnozy psychologicznej, opiniowania, świadczenia pomocy psychologicznej.
Nie ma on kompetencji do prowazenia psychoterapii. Świadczy konsultacje psychologiczne, udziela wsparcia psychologicznego lub po dodatkowym szkoleniu – zajmuje się interwencją kryzysową. Psycholog pomożce Ci jeśli nie radzisz sobie z stresem, przezywasz kryzys lub cieżką sytuację.
Czym zajmuje się psychoterapeuta?
Psychoterapeuta to psycholog (lub osoba po innych humanistycznych studiach) po dodatkowych czterych latach szkoły psychoterapuetycznej.
Prowadzi krótko- lub długoterminową psychoterapię. Do psychoterapeuty możesz zgłosić się jeśl zmagasz się z problemami, które negatywnie wpływają na Twoje życie, samopoczucie i funkcjonowanie. Celem terapii jest podwyższenie jakości życia i usunięcie cierpiania pacjenta.
Czuje zajmuje się psychiatra?
Psychiatra to lekarz po studiach medycznych, który ukończył specjalizację z psychiatrii. Zajmuj się diagnozą i leczeniem chorób oraz zaburzeń psychicznych. Dobiera leki (farmakoterapia). Psychiatra może sugerować włączenie psychoterapii.
Co jeśli nic mi to nie mówi?
Jeśli doświadczasz problemów psychicznych umów się na wstępną konsultację z psychologiem, który na podstawie zebranego wywiadu postawi diagnozę i zaproponuje Ci odpowiednie leczenie – pomoc psychologiczną lub farmakoterapię, czyli leczenie u psychiatry.
Jeśli decyduję się na psychoterapię, jaki nurt wybrać?
Nurt psychodynamiczny/psychoanalityczny:
W tym nurcie terapia polega poszukiwaniu nieuświadomionych źródeł problemów pacjenta, które są zakorzenione w przeszłości. Pacjent razem z terapeutą przyglądają się powtarzającym wzorcom zachowania i przezywania, analizują je i nazywają. Ten rodzaj terapii umożliwia pacjentowi głęboką zmianę osobowości, daje szansę na tworzenie bardziej satysfakcjonujących relacji
Ten jest najczęściej wybierany przy takich problemach jak zaburzenia osobowości i odżywiania. Jest to terapia długotrwała.
Nurt poznawczo-behawioralny:
Ten rodzaj terapii opiera się na ścisłym powiązaniu tego, jak myślimy, czujemy i zachowujemy się.
Pacjent razem z terapeutą analizując konkretne sytuacje problemowe, identyfikując i zmieniając destrukcyjne schematy myślowe i emocjonalne, nabiera umiejętności radzenia sobie z problemami i objawami, z którymi obecnie się boryka.
Najczęściej jest wybierana w przypadku zaburzeń bazujących na lęku i depresji. Polecana jest również w przypadku fobii i lęków napędowych, nerwic, depresji (w tym poporodowej), bulimii, zaburzeń kompulsywno-obsesyjnych, schizofrenii. Jest to terapia krótkotrwała, która koncentruje się na konkretnym celu, który został wskazany przez pacjenta przy pomocy terapeuty.
Nurt systemowy:
W tym nurcie zakłada się, że osoby w rodzinie stanowią elementy większej całości (systemu). Problemy czy objawy jednej osoby dotyczą całego systemu i tylko w takim kontekście mogą być zrozumiane i zmienione. „Pacjentem” w terapii systemowej jest rodzina, natomiast praca terapeutyczna może odbywać się w trakcie spotkań indywidualnych, w parach lub całą rodziną (np. Rodzice, dzieci).
Ten nurt jest polecany osobom w kryzysie rodzinnym, małżeński, które mierzą się brakiem porozumienia między członkami rodzinny. Jest to też odpowiedni wybór dla osoby DDA (dorosłe dzieci alkoholików).
Nurt integracyjny:
W nurcie integracyjnym psychoterapeuta świadomie korzyta z dorobku różnych podejść terapeutycznych, mając do dyspozycji szeroki wachlarz metod i technik. To, jakie elementy danego nurtu wybiera, zależy od potrzeb i preferencji osoby, której pomaga, a także od rodzaju trudności, jaką ta osoba zgłasza.
Nurt gestalt:
Terapeuta wspiera osoby w procesie odkrywania i rozumienia własnych emocji, potrzeb i pragnień. Ta terapia pozwala przywrócić poczucie sprawstwa i odpowiedzialności za własne życie. Skupia się na tym, co tu i teraz i opiera na pełnej szacunku i otwartości relacji terapeutycznej.
Nurt ten zalecany jest w leczeniu depresji, fobii, zaburzeń psychosomatycznych, nerwic. Sprawdza się również dla osób, które chcą lepiej poznać siebie, poszukują samoakceptacji i chcą rozwinąć swój potencjał.