Wypalenie zawodowe

man wearing white top using MacBook

Wypalenie zawodowe

Wypalenie zawodowe (z ang. burnout syndrome) w 2020 roku zostało wpisane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) do najnowszej wersji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-11, jednak nie jako choroba, a syndrom zawodowy znacząco wpływający na stan zdrowia. Jak dużym problemem jest występowanie zjawiska wypalenia zawodowego? Bauer wraz ze współpracownikami ocenili, że wypalenie może dotyczyć nawet 25% aktywnych zawodowo Niemców.  

CZYM JEST WYPALENIE ZAWODOWE? 

Odniesienia do „wypalenia” zaczęły się pojawiać w literaturze badawczej w latach 70. XX wieku. Wypalenie to stan wyczerpania emocjonalnego, psychicznego, a nierzadko także fizycznego, wywołany długotrwałym lub powtarzającym się stresem. Według N. Payne wypalenie obejmuje trzy główne komponenty: wyczerpanie zasobów emocjonalnych, depersonalizację oraz obniżoną ocenę własnych osiągnięć i kompetencji.  

Wypalenie najczęściej omawiane jest w kontekście problemów w pracy, jednak może się ono pojawiać także w innych dziedzinach życia, np. rodzicielstwie czy relacjach romantycznych. Najbardziej narażone na wypalenie są osoby pracujące w zawodach, których istotą jest praca z ludźmi, przede wszystkim nauczyciele, lekarze, pielęgniarki, pracownicy socjalni czy psychologowie. 

CZYM RÓŻNI SIĘ WYPALENIE OD STRESU? 

Wypalenie zawodowe często bywa mylone ze „stresem w pracy”, choć konstrukty te różnią się pod kilkoma względami. Stres, w przeciwieństwie do wypalenia, może być krótkotrwały i wiązać się z określonym celem. Taki stres najprawdopodobniej nie jest szkodliwy. Natomiast przedłużający się stres, który wydaje się niemożliwy do złagodzenia, a także wiąże się z uczuciem pustki, apatii i beznadziejności, może wskazywać na wypalenie.  

OBJAWY WYPALENIA  

Objawy wypalenia można podzielić na trzy grupy: fizyczne, emocjonalne i behawioralne.  

Symptomy fizyczne: 

  • Uczucie zmęczenia przez większość czasu 
  • Częste bóle głowy lub mięśni 
  • Zmiana apetytu 
  • Problemy ze snem 
  • Obniżona odporność 

Symptomy emocjonalne: 

  • Poczucie bezradności, porażki, zwątpienie w siebie 
  • Utrata motywacji i satysfakcji  
  • Poczucie osamotnienia 
  • Cyniczne i negatywne nastawienie 
  • Zmniejszone poczucie własnych osiągnięć  

Symptomy behawioralne: 

  • Izolowanie się od innych ludzi 
  • Niewypełnianie obowiązków 
  • Wyładowywanie frustracji na innych 
  • Spóźnianie się, wczesne wychodzenie lub unikanie pracy 
  • Używanie narkotyków, alkoholu, objadanie się itp. 

Jeśli nie wiesz, czy cierpisz na wypalenie zawodowe, zapytaj siebie: 

  • Czy stałeś się cyniczny lub krytyczny w pracy? 
  • Czy unikasz pracy lub masz problem z jej rozpoczęciem?  
  • Czy współpracownicy/klienci wywołują w tobie zniecierpliwienie lub irytację? 
  • Czy trudno Ci się skoncentrować na pracy? 
  • Czy czujesz się rozczarowany swoją pracą? 
  • Czy dokuczają Ci niewyjaśnione bóle głowy, problemy żołądkowe lub inne dolegliwości fizyczne? 
  • Czy używasz jedzenia, narkotyków lub alkoholu, aby poczuć się lepiej? 
  • Czy zmieniły się twoje nawyki związane ze snem?  

Jeśli odpowiedziałeś twierdząco na którekolwiek z powyższych pytań, być może doświadczasz wypalenia zawodowego. Rozważ konsultację z lekarzem lub psychologiem, gdyż objawy te mogą być związane z chorobami, m.in. depresją. Pomocna może okazać się także psychoterapia.  

JAK RADZIĆ SOBIE Z WYPALENIEM? 

  • Poszukaj wsparcia. Kontakty społeczne, szczególnie te „twarzą w twarz” są naturalnym antidotum na stres. Spędzaj więcej czasu z najbliższymi i otwórz się na nowe znajomości. Jeśli ciężko Ci poznawać nowych ludzi, poszukaj grup na portalach społecznościowych, które są związane z twoimi zainteresowaniami lub spróbuj nowego hobby.  
  • Porozmawiaj ze swoim przełożonym. Może wspólnie uda Wam się wypracować kompromisy lub rozwiązania, które uwzględnią Twoje potrzeby i granice. Mów otwarcie o swoich wymaganiach wobec pracodawcy, a jeśli masz taką możliwość, skorzystaj z programów wsparcia pracowniczego.  
  • Poćwicz. Spacer, joga, a może tai chi? Regularna aktywność fizyczna ma znaczny wpływ na redukcję stresu. Pomoże także oderwać myśli od pracy.  
  • Wyśpij się. Sen przywraca dobre samopoczucie, wzmacnia układ odpornościowy, wyrównuje ciśnienie krwi oraz wpływa na wiele innych procesów dbających o Nasze zdrowie. Tutaj przeczytasz, jak zadbać o zdrowy sen.  
  • Oderwij się od technologii. Na co najmniej godzinę dziennie wyłącz wszystkie urządzenia. Odłóż na bok telefon, laptop i postaraj się być „tu i teraz”, zamiast sprawdzać pocztę co 5 minut. 
  • Zadbaj o dietę. Ogranicz spożycie słodyczy i posiłków bogatych w węglowodany, które powodują szybki wzrost energii, a następnie jeszcze szybszy jej spadek. W walce ze stresem nie pomoże Ci także alkohol, nikotyna czy kofeina.  
  • Praktykuj uważność. Uważność (ang. mindfulness) to świadome skupianie uwagi na tym, co czujesz w danym momencie, bez interpretacji czy osądzania. Jeśli chcesz rozpocząć przygodę z uważnością lub medytacją. Po więcej informacji zapraszamy tu.

Bibliografia: 

Bauer J., Hafner S., Kachele H., Wirsching M., Dahlbender R.W. The burn-out syndrome and restoring mental health at the working place. Psychother. Psychosom. Med. Psychol. 2003; 53 (5): 213–222.  

Siemiński, M., Nitka-Siemińska, A., & Nyka, W. M. (2007). Zespół wypalenia. Forum Medycyny Rodzinnej 

Autorka: Sara Zuwalska

praca przygotowana w ramach zajęć z Psychologii Zdrowia

na Uniwersytecie Gdańskim